Pages

13 Eylül 2011 Salı

Bir Gülücükle Pastele Çıkar Bütün Renkler

Neredeyim ben? Neden kayboldum? Cevabı basit: "Küçük değişimler büyük sonuçlar getirebiliyor beraberinde." Tam da öyle bir dönemdeyim işte. Bir rahatsızlık geçirdim. Ama bütün hayatımın da rahatını bozmasına izin vermesine artık niyetim yok. Bunun için ruhumla anlaşmamızda imzalar atıldı. Eylem planım hazır. Şikayet ve mızmızlanmaya gerek yok, konu kapanmıştır.

Sonbahar geliyor... Varoluşumun ilk yirmidört yılında sonbaharları pek sevememiştim. Sonra romantizmle kusursuz bir ikili olduğu gerçeği çıktı önüme. Artık rüzgarla uçuşan saçlarıma çınar ağaçlarından dökülen kızıl-sarı yapraklar karışırken daha mutluyum. Yağmur damlalarından kaçmıyorum yıllardır, aksine yüzümü göğe kaldırıp gülümsüyorum. Göğsümü sıkıca kapatıp yürürken, o "stylish" balıkçı çizmelerimle oniki yaşından gün alıyorum. Evet bendeki hissiyat sonbaharda bu yönde.

Ve hemen şimdi rüzgar kapımızın önündeki ağaçların yapraklarına yavaştan veda busesi konduruyor. Mevsimler geçecek, bizler gideceğiz ve bu düzen böyle sürüp gidecek.

1 yorum:

Adsız dedi ki...

Ah sonbahar gibi var mı? Olabilir mi? Hayır olamaz. Değişimin dönüşümün ölümün ve hayata başlangıcın ilk adımı. Doyasıya çıkar tadını canım benim!

kulaklara afiyet, buyursunlar!

http://fizy.com/#s/173gnb