Yok ben pes etmeyeceğim! Yıllar yılı tanıdığım ve yeni tanıştığım iyi yürekleri, saydam ilişkileri, güzel insanları sevmeye, kollamaya devam edeceğim. Bir kız çocuğundan hallice olan duygu dünyamla artık küsmeyeceğim. Ani çıkışlarla nirvanaya ulaşmaktan, inişlerle ise Magma'yı bulmaktan yılmayacağım. Duygularımla var oldukça kendimi insan hissedeceğim. Bata çıka, koşa koşa, nefes nefese, ağır adımlarla hiç fark etmez, bu yolda büyümeyi tecrübe edeceğim.
Hayat kocaman bir sahne. Ben her kalp kırığımda insanlara güvenmekten imtina edersem, içimdeki neşenin üzerine hoyratça basıp çiğneyenlerden ürkersem, umutlarımı kaybedersem oyunda nasıl ilerleyeceğim? Yine eskisi gibi, filizlenmiş güzelliklere güvenmeliyim. Bu sahnenin parlak ışığında rol çalanlarla da, başrol oyuncularıyla da evrenimi genişleteceğim. Elbette zaman herkesi yerli yerine oturtuyor yüreğimde, sınıflandırıyor. Heyhat yiten dostluklar düzene yenik düşerken küçük bir gözyaşı olup içime akıyor. Yine de kim nereye kürek çekecekse yolu uğurlu, açık ve engebesiz olsun. Karanlığın içinde tek bir ışıkla aydınlanan sahnelerin hatırına; zamanında iyilikle işlenmiş tüm duygulara yürekten bir selam ve veda olsun.
1 yorum:
Canımsın kuzumsun, Allah korusun bu dostluğu, bu yanyana oluşunu kalplerin. Yıllara, ak saçlara yaysın, gözyaşlarına ve yeni mutluluklara saysın.
Yorum Gönder